تاریخچه هندبال در جهان و ایران
هومر"تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود ادیسه از ورزش هندبال با نام "اورانیا"یاد کرده است.این بازی که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود که در سال 1926 کشف شد. کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود.در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام "رافابل اشپیل"معرفی کرد که از ان پس آنرا به صورت هندبال 11 نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی ز بازیهای محلی چک و اسلواکی به نام "هازنا"داشت.بد از جنگ جهانی آقای "هرمان"ریس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار خدمت کرد.البته دکتر"کارل شلنز"استاد دانشسرای عالی تربیت بدنیو ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند پیشتر در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرده و انرا در کلاسهای خود به مرحله اجرا در آورده بود.لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمن فراهم کرد. در کشورهای شمالی به دلیل سردی هوا برای اجرای این ورزش در سالن شکل تازهای به آن داده شد که این امر موجبات پیدایش هندبال 7 نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1920-1904 بت استفاده از بعضی از قوانین بازی فوتبال در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل فوتبال اثر بسیاری بر آن گذاشته است. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین الملی نیز هندبال جزو فدراسیون بین الملی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال این فدراسیون در 8 کنگره خود که در سال 1926 بر گذار شد کمسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سر انجام در سال 1928 فدراسیون بین الملی مستقل هندبال با 11 عضو در آمستردام تشکیل شد که آقای "اوری براندج" عضو هیات مدیره آن برای گسترش این ورزش کمکهای بسیاری کرد.در همان سال بازی نمایشی در آمستردام انجام شد و در سال 1931 کمیته بین الملی المپیک اجازه داد که این ورزش جزو بازیهای المپیک باشد.از سال 1928-1934 تعداد اعضا به 25 رسید.اولین بازیهای رسمی در المپیک در سال 1936 با حضور 11 تیم انجام شد که آلمان و اتریش و سویس مقامهای اول تا سوم را به دست آوردند. در سال 1937 اولین دوره بازیهای دانشجویی در آلمان با قهرمانی آلمان انجام شد.پس از جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی منحل شد و فدراسیون جدید که تا کنون نیز پایدار است تاسیس شد که البته مقر اول آن در دانمارک و سپس در1950 به استکهلم سویس انتقال یافت . در 1947 اولین دوره داوری در دانمارک بر گذار شد.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال 7 نفره در سوئد بر گذار شد که سوئدو آلمان شرقی و چک و اسلواکی اول تا سوم شدند.
تاریخچه هندبال در ایران در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران کرد. از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند. در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد .
تاریخچه هندبال در جهان ودر ایران
هومر"تاریخ نویس مشهور یونان در کتاب معروف خود ادیسه از ورزش هندبال با نام "اورانیا"یاد کرده است.این بازی که در سال 600 قبل از میلاد روی یکی از دیوارهای آتن حجاری شده بود که در سال 1926 کشف شد. کنراد کخ که یک معلم ورزش آلمانی بود.در سال 1890 هندبال را به صورت جدیدتری با نام "رافابل اشپیل"معرفی کرد که از ان پس آنرا به صورت هندبال 11 نفری بازی می کردند که شباهت زیادی به یکی ز بازیهای محلی چک و اسلواکی به نام "هازنا"داشت.بد از جنگ جهانی آقای "هرمان"ریس فدراسیون هندبال آلمان برای گسترش و تحکیم این ورزش بسیار خدمت کرد.البته دکتر"کارل شلنز"استاد دانشسرای عالی تربیت بدنیو ورزش برلین که او را پدر هندبال نامیده اند پیشتر در سال 1920 مقررات این ورزش را تدوین کرده و انرا در کلاسهای خود به مرحله اجرا در آورده بود.لذا پس از او شاگردانش موجبات گسترش این ورزش را در سراسر آلمن فراهم کرد. در کشورهای شمالی به دلیل سردی هوا برای اجرای این ورزش در سالن شکل تازهای به آن داده شد که این امر موجبات پیدایش هندبال 7 نفره امروزی شد.این ورزش بین سالهای 1920-1904 بت استفاده از بعضی از قوانین بازی فوتبال در قاره اروپا توسعه بیشتری یافت و به همین دلیل فوتبال اثر بسیاری بر آن گذاشته است. تا سال 1928 از نظر تشکیلات بین الملی نیز هندبال جزو فدراسیون بین الملی دوومیدانی محسوب می شد اما به دلیل اهمیت هندبال این فدراسیون در 8 کنگره خود که در سال 1926 بر گذار شد کمسیونی برای مستقل کردن آن به وجود آورد و سر انجام در سال 1928 فدراسیون بین الملی مستقل هندبال با 11 عضو در آمستردام تشکیل شد که آقای "اوری براندج" عضو هیات مدیره آن برای گسترش این ورزش کمکهای بسیاری کرد.در همان سال بازی نمایشی در آمستردام انجام شد و در سال 1931 کمیته بین الملی المپیک اجازه داد که این ورزش جزو بازیهای المپیک باشد.از سال 1928-1934 تعداد اعضا به 25 رسید.اولین بازیهای رسمی در المپیک در سال 1936 با حضور 11 تیم انجام شد که آلمان و اتریش و سویس مقامهای اول تا سوم را به دست آوردند. در سال 1937 اولین دوره بازیهای دانشجویی در آلمان با قهرمانی آلمان انجام شد.پس از جنگ جهانی دوم فدراسیون قدیمی منحل شد و فدراسیون جدید که تا کنون نیز پایدار است تاسیس شد که البته مقر اول آن در دانمارک و سپس در1950 به استکهلم سویس انتقال یافت . در 1947 اولین دوره داوری در دانمارک بر گذار شد.در سال 1954 مسابقات جهانی هندبال 7 نفره در سوئد بر گذار شد که سوئدو آلمان شرقی و چک و اسلواکی اول تا سوم شدند.
تاریخچه هندبال در ایران در سال 1344شمسی که دکتر امیر تاش پدر هندبال ایران پس از پایان دوره لیسانس در رشته تربیت بدنی و ورزش از کشور فرانسه به ایران مراجعت کرد گفتگو ها و اقدامات اولیه ای را در جهت تاسیس فدراسیون هندبال ایران کرد. از طریق کمیته ملی المپیک شروع نمود.مدارک نیز از فدراسیون بین الملی هندبال گرفته شد تا از این طریق مقدمات پیدایش ورزش هندبال 7 نفره در ایران فراهم شود اما با تغییرات اداری در کمیته ملی المپیک این امر متوقف ماند. در سال 1352 با توجه به پشتوانه که از نظر تعداد بازیکن و مربی هندبال در کشور ایجاد شده بود سازمان تربیت یدنی وقت به این ورزش توجه پیدا کرد و سر انجام در سال 1354 فدراسیون هندبال کشور تاسیس گردید و شخصی به نام مهندس هارون مهدوی عهده دار امور آن شد .
هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت کننده در آن، هر کدام دارای هفت بازیکن هستند، از این هفت بازیکن یک نفر به عنوان دروازهبان جلوی دروازه میایستد. در ورزش هندبال بازیکنان برای کسب امتیاز باید توپ را درون دروازه حریف جای دهند. در این ورزش از دست برای پاس دادن و شوت کردن استفاده میشود. در هندبال تیمی برندهاست که تعداد گل بیشتری بزند. این بازی در سال 1920 میلادی ابداع گردید. مدت استاندارد بازی هندبال دو نیمه 30 دقیقهای است.
هندبال داخل سالن، هندبال روی چمن، هندبال ساحلی (شنبال)، هندبال چکی، هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک، اقسام مختلف هندبال هستند. به هندبالی که به صورت امروزی و در داخل سالن انجام میشود، هندبال تیمی، هندبال المپیکی و هندبال اروپایی نیز میگویند. هندبال روی چمن و هندبال چکی از انواع خارج سالنی هستند که در گذشته بیشتر مرسوم بودهاند. نوع دیگر هندبال که در ساحلها برگزار میگردد، هندبال ساحلی یا شنبال ( sandball) است. شکل و روش هندبال آمریکایی و هندبال گیلیک کاملا" با هندبال مرسوم و آنچه که در المپیک برگزار میگردد، متفاوت است. ورزش هندبال یک ورزش سریع است که دارای برخوردهای بدنی فراوان است.
دورههای زمانی بازی هندبال
در بازی استاندارد برای افراد بالای 16 سال، در دو نیمه 30 دقیقهای و یک زمان استراحت 10 دقیقهای میان این دو نیمه برگزار میشود. برای افراد 12 تا 16 سال، در دو نیمه 25 دقیقهای و یک زمان استراحت 10 دقیقهای میان این دو نیمه برگزار میشود. برای افراد 8 تا 12 سال، در دو نیمه 20 دقیقهای و یک زمان استراحت 10 دقیقهای میان این دو نیمه برگزار میشود. و تیمی برندهاست که بیشترین گل را به تیم حریف بزند.
انواع خطا ها
در این بازی کارت زرد وجود دارد که کارت زرد دوم به معنای اخراج است البته اخراج در هندبال 2 دقیقهاست وبعد از این مدت بازیکن دو باره به زمین بازمیگردد. هر 3 اخراج 2 دقیه اخراج کامل از بازی را به همراه دارد که داور آن را با کارت قرمز نشان میدهد.یک خطای مرثوم که اسم ان خط می باشد وبازیکن حق ورود به محوطه شش متر دروازبان را ندارد.
اندازه توپ هندبال
-
سایز III: در بازی مردان، بزرگتر از 16 سال: محیط توپ هندبال 58 تا 60 سانتیمتر و وزن آن 425 تا 475 گرم است.
-
سایز II: در بازی زنان، پسران نوجوان بین 12 تا 16 سال و دختران بزرگتر از 14 سال: محیط توپ هندبال 54 تا 56 سانتیمتر و وزن آن 325 تا 375 گرم است.
-
سایز I: خردسالان بزرگتر از 8 سال: محیط توپ 290 تا 330 و وزن توپ 50 تا 52 گرم است.
زمین بازی هندبال داخل سالن
تصویری از دیدار هندبال فرانسه و جمهوری چک در مسابقات قهرمانی اروپا، سال 2010
زمین بازی یک مستطیل در اندازه 40 متر در 30 متر است. منطقه ایمنی پیرامون زمین دست کم 1 متر از خطهای طولی زمین فاصله دارد و در قسمت خط گل نیز 2 متر دورتر از خط گل میباشد. پهنای خط کشی زمین بازی، در هندبال 5 سانتیمتر میباشد اما خط کشی میان دو تیر یک دروازه 8 سانتیمتر پهنا دارد
[ شنبه 92/5/5 ] [ 11:2 صبح ] [ اشکان بازاریان ]
بازی فوتبال ورزشی است تیمی که در آن دو گروه یازده نفره در مقابل هم بازی میکنند و اغلب آن را پرطرفدارترین ورزش جهان میدانند. این ورزش در زمینی مستطیل شکل با پوشش چمن یا چمن مصنوعی انجام میگیرد که در انتهای عرضی دو ضلع آن دو دروازه قرار داده شدهاست.
هدف وارد کردن توپ به دروازه? حریف است. دروازهبان تنها کسی است که در این بازی حق دارد از دستها و بازوهای خود برای گرفتن و مهار توپ استفاده کند. دیگر اعضای تیم توپ را اغلب با استفاده از پا و ضربه زدن به آن به گردش درمیآورند، گاه نیز ممکن است از سینه یا سر خود استفاده کنند. هر تیمی که بیشترین گل را به حریف بزند برنده? بازی است. اگر بازی در پایان با گلهای برابر پایان پذیرد نتیجه بازی را مساوی اعلام میکنند یا این که بازی به وقت اضافی کشیده میشود و سپس ممکن است ضربات پنالتی تعیینکننده بازی باشد.
قوانین فوتبال مدرن و به شکل امروزی آن در کشور انگلستان وضع شد. نهاد ادارهکننده فوتبال در جهان فیفا نام دارد که اغلب آن را به اختصار فیفا مینامند. معتبرترین مسابقه در این رشته ورزشی جام جهانی فوتبال نام دارد که هر چهار سال یک بار برگزار میشود. این رویداد هنگام برگزاری بینندگان زیادی دارد که شمار آن دو برابر بینندگان بازیهای المپیک تابستانی است.
تاریخچه
اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب و شخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم. فوتبال امروزی به تدریج رشد کردهاست ولی گفته میشود که نوعی از آن قبل از مسیح بازی میشد. در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در 2500 سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت. عکسهای مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان میدهد ولی در یونان یک بازی به نام اسپیشکیروز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیهاست. فوتبال در برزیل از سال 1894 شروع شد. این ورزش به وسیله چارلز میلر برزیلی که اجداد او بریتانیایی بودند به مردم برزیل معرفی شد. در سال 1970 مسابقهای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد و هیچ کس تصور نمیکرد که 800 میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند. امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزشها میپردازند.
فوتبال مدرن از کشور بریتانیا سرچشمه گرفتهاست. در ابتدا اختلافات عقیدهای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا میشد. این مسئله در سال 1863 زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد. گروه دیگر انجمن راگبی را تأسیس کردند و بالاخره در سال 1871 این دو رشته ورزشی کاملاً از یکدیگر جدا شدند. از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفتهای شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند. فدراسیون بینالمللی فوتبال در سال 1904 بنیان گزاری شد. این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه اجرای مسابقات نظارت داشته باشد. قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمیکند.
اولین مسابقه بینالمللی فوتبال جهان در سال 1872 بین تیمهای انگلیس و اسکاتلند در شهر گلاسگو انجام شد، که با نتیجه صفر-صفر پایان یافت. در سال 1920 بازیکنان فوتبال در مسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال 1930 اولین جام جهانی فوتبال در کشور اروگوئه برگزار شد.
استادیوم همدن پارک در شهر گلاسگو رکورددار تعداد تماشاچیان در مسابقات فوتبال اروپا است؛ در سال 1937 جمعیتی معادل 149?547 نفر در این استادیوم شاهد بُرد 3 بر 1 تیم ملی اسکاتلند در مقابل تیم ملی انگلیس بودند.
شرایط بازی
در این بازی هر تیم دارای 11 بازیکن است که یکی از آنها در دروازه قرار میگیرد و بقیه با توجه به استراتژی بازی در نقاط مختلف زمین قرار میگیرند. در تقسیمبندی دقیق، بازیکنها با توجه به مکان قرارگیریشان در زمین به مدافع، هافبک و مهاجم تقسیم میشوند.
داوری مسابقات فوتبال به عهده? چهار داور است. یکی از داوران که به نام داور وسط معروف است که در زمین فوتبال همراه با بقیه? بازیکنان حرکت میکند، دو کمکداور نیز در کنارههای زمین قرار میگیرند و داور چهارم نیز بیرون زمین است.
هر تیم فوتبال دارای حداقل یک سرمربی، یک مربی و یک مربی دروازهبان است. همچنین هر تیم دارای تعدادی بازیکن ذخیرهاست که میتوانند در میان بازی با بازیکنهای درون زمین تعویض شوند. تعداد تعویضهای هر تیم به سه تعویض محدود است.
[ شنبه 92/5/5 ] [ 10:57 صبح ] [ اشکان بازاریان ]
ورزش بسکتبال یک بازی گروهی و هیجان آوری است که در آن بازیکنان باید دارای سرعت عمل و تحرک بسیار باشند . خصوصیاتی چون آمادگی جسمانی ، وقت شناسی ، همکاری ، گذشت ، سرعت و دقت و همچنین ابتکارات و فنونی که ورزشکاران از خود بروز می دهند این بازی را مفرح و شادی آن را لذت بخش می نماید.
تاریخچه ی بسکتبال
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت . در سال 1891 یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس میداد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ،هاکی و بیسبال، در فصل بهار و تابستان حفظ کند .
دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشتههای موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :
-
توپ در آن نقش داشته باشد .
-
به صورت گروهی به اجرا در آید .
-
اصل رقابت در آن رعایت شود .
-
و بر مهارت استوار باشد .
-
هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .
حاصل این افکار و اندیشهها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن ، از پر طرفدارترین و هیجان انگیزترین رشتههای ورزش بین المللی است . دکتر نای اسمیت در شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند . در این حال ، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب کند. نخستین مسابقهای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم 9 نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام «ویلیام چیلس» به سبد انداخت . بعدها شخصی به نام «فرانک ماهان» با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (BASKET) و توپ را بال (BALL) میگویند ، این ورزش را بسکتبال نامید . دکتر نای اسمیت ، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :
-
بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
-
بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
-
هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
-
فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند میتوانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند
-
بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد میافتاد باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد . در سال 1892 شخصی به نام «لئو آلن» سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده میشد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد . دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاهها یافت .دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخههایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال داشت . این مقررات در سال 1892 میلادی به صورت کتابچهای برای استفاده عموم منتشر شد . کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت . دیگر کشورها هم بتدریج و در سالهای بعد پذیرای این ورزش جدید شدند : فرانسه در سال 1893 ، چین و هندوستان در سال 1894 ، انگلستان در سال 1894 ژاپن در سال 1900 و .. . نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال 1896 بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی 15 بر 12 به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود . در سال 1930 دکتر نای اسمیت کتابی درباره خواص بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب و کلیه) نخواهد شد .
قوانین ابتدایی
با گذشت زمان قوانینی برای انجام بازی وضع شد. مثلا تعداد بازیکنان هر تیم 9 نفر تعیین گردید. سپس به 7 نفر تقلیل یافت و بالاخره این تعداد به 5 نفر کاهش یافت و تثبیت شد. هر بازیکن میتوانست در موقع وقوع خطا به جای کلیه بازیکنان تیم خود پرتاب آزاد را انجام دهد. هر تیم میتوانست از شروع تا پایان بازی توپ را در زمین خود به طور دلخواه نگهداری نماید. هر بار که توپ گل میشد بازی با بین طرفین یا جامپ بالjump ball از وسط زمین ادامه مییافت. بازیکنان بلند قد میتوانستند در نزدیک سبد قرار گیرند و توپ را به آرامی در سبد جای دهند (قانون سه ثانیه وجود نداشت). در آن زمان سعی شد توجه مدیران مدارس و مسئولان سازمانهای ورزشی را به آموزش بسکتبال جلب نمایند. باوجود این تلاش مداوم و پیگیر، آموزش بسکتبال برای مربیان حالت جنبی داشت و اساساً فعالیت آنها در ورزشهای رقابتآمیز دیگری مانند فوتبال آمریکایی متمرکز بود.
پیشرفت بسکتبال بعد از جنگ جهانی اول
بعد از جنگ جهانی اول بسکتبال تبدیل به ورزشی رقابتآمیز و بزرگ شد. با گذشت زمان مربیان بسکتبال وضعیت مناسبی پیدا کردند و فعالیتشان مؤثر واقع شد. بسکتبال شناخته شد و به اروپا گسترش یافت. در سال 1924 نخستین مسابقات جهانی بین تیمهای بسکتبال فرانسه، ایتالیا، انگلستان و آمریکا در پاریس برگزار گردید و از سال 1932 فدراسیون آماتوری بسکتبال در ژنو با نمایندگی چند کشور تشکیل شد. در مسابقات المپیک 1936 برلین برای نخستین بار 23 کشور در مسابقات رسمی بسکتبال شرکت نمودند و آمریکا قهرمان المپیک گردید.
بسکتبال امروزی
امروزه با این که ورزش بسکتبال یکی از معروفترین و پرطرفدارترین ورزشهای جهان است و تغییرات زیادی یافتهاست، هنوز اصول اساسی آن مانند زمان دکتر ناسمیت است.
زمین بسکتبال
یک زمین قانونی و مناسب برای بسکتبال باید کاملاً مسطح و بدون هر گونه مانع و برآمدگی باشد. این ورزش را نمیتوان در زمینهای خاکی یا چمن اجرا کرد. بلکه سطح زمین باید از مواد سفت مانند آسفالت، سیمان یا چوب پوشیده شده باشد. میدانهای بسکتبال همه به یک اندازه نیست. زمین بازی برای خردسالان کوچکتر از زمین بزرگسالان است. مسابقات رسمی در میدانهایی به شکل مستطیل به طول 26 متر و عرض 14 متر برگزار میشود که طول وعرض زمین را میتوان به نسبت دو متر در یک متر کم و زیاد کرد. زمین بسکتبال به شکل خاصی خط کشی میشود. خطهای دور زمین به پهنای 5 سانتی متر است. از مرکز زمین و به موازات عرض زمین خطی کشیده میشود که زمین بازی را به دو قسمت مساوی تقسیم میکند. در وسط زمین دو دایره متحدالمرکز رسم میکنند به شعاعهای 90 سانتی متر و 1?80 متر. مرکز این دایرهها که درست مرکز زمین است محل آغاز بازی است .
تجهیزات مورد نیاز
لباس
آرون اونز، نمونهای از لباس بازیکنان
لباس بازی برای زنان و مردان بلوز بیآستین و شلوارک است و نام تیم در جلوی بلوز و شماره? بازیکن در پشت و جلوی آن نوشته شدهاست. در بازیهای بینالمللی شمارههای بازیکنان از 4 تا 15 است. بازیکنان بسکتبال معمولاً از کفشهای ساقدار استفاده میکنند که از مچ پا حفاظت بیشتری میکند.
تخته
تخته? بسکتبال مستطیلی است به طول 1?80 متر و عرض 1?20 متر که موقعیت آن در فضای بالای زمین در دو انتهای میدان است و باید به گونهای قرار گیرد که به اندازه 120 سانتی متر با خط انتهای زمین فاصله داشته باشد. ارتفاع تخته از کف سالن بازی 2.75 متر است .
انواع تخته
نوعی از تختهها به کمک میلههایی آهنی از سقف سالن آویزان میشوند که در هنگام عدم نیاز، میتوان آنها را بالا برد و به سقف سالن متصل کرد. این نوع تخته برقی است. نوعی دیگر از تختهها با میلهای به زمین وصل و محکم میشوند. در نوعی دیگر، تخته به وسیله? پایهای متحرک بر روی زمین قرار میگیرد.
حلقه
حلقه? بسکتبال در فاصله? 30 سانتی متری قاعده? تخته به آن متصل میشود. قطر حلقه? بسکتبال 45 سانتی متر و ارتفاع توری که به شکل سبد به آن متصل میشود 30 سانتی متر است.
توپ بسکتبال
در دو سال نخست که بازی بسکتبال ابداع شد، توپ فوتبال را برای بازی به کار میبردند. اما چون این توپ سبک بود در سال 1894 میلادی اولین توپ مخصوص بسکتبال توسط یک کارخانه دوچرخه سازی تولید شد که اندکی از توپ فوتبال بزرگ تر بود. در سال 1937 نوع دیگری توپ بسکتبال بزرگ تر اما سبک تر به بازار آمد و آنگاه در سال 1949 توپی ساخته شد به همین شکل و اندازه و وزن فعلی که هنوز هم مورد استفادهاست. توپ بسکتبال بزرگتر از توپهای معمولی است و آن را از جنس چرم، لاستیک یا پلاستیک میسازند و هنگام استفاده باد میکنند. میزان فشار هوای داخل توپ باید به حدی باشد که در صورت رها شدن از ارتفاع 1?80 متر، پس از اصابت به زمین کم تر از 1?20 و بیش تر از 1?40 متر از زمین بلند نشود. محیط یک توپ قانونی بسکتبال پس از باد شدن باید حداقل 75 سانتی متر و حداکثر 78 سانتی متر باشد. ضمن آنکه در این حال وزن توپ نباید کمتر از 600 و بیشتر از 650 گرم باشد. توپ این ورزش بزرگترین و سنگینترین توپ بازیهای دستهجمعی است.
قوانین بسکتبال
قوانین زمانی
بسکتبال در چهار دوره 10 دقیقهای (بینالمللی) یا 12 دقیقهای (اِن.بی.اِی) انجام میشود. زمان استراحت بین دوره اول و دوم و بین دوره سوم و چهارم 2 دقیقه و بین دوره دوم و سوم (بین دو نیمه) 10 دقیقهاست. وقت اضافه در بسکتبال 5 دقیقه میباشد. پس از استراحت بین دو نیمه زمین حمله و دفاع دو تیم عوض میشود. اصطلاحاً به زمین حریف، زمین حمله و به زمین خودی زمین دفاع گفته میشود. زمانهای گفته شده زمان واقعی بازی است. یعنی زمانی که توپ در جریان نیست وقت بازی متوقف میشود. مثلاً زمانی که خطایی رخ دادهاست یا هنگام پرتاب آزاد زمان متوقف میشود. به همین دلیل زمان انجام یک بازی کامل بیشتر از مجموع عددی زمانهای بالا است و معمولاً حدود دو ساعت طول میکشد.
قانون دبل (Double)
دریبل کردن از زمانی شروع میشود که بازیکن کنترل توپ را دراختیار گرفته و با انداختن و زدن آن در تماس با زمین دوباره آن را قبل از اینکه به بازیکن دیگری برخورد کند لمس نماید. زمانی دریبل خاتمه میپذیرد که با دست آن را گرفته و یا اجازه دهد توپ در دست یا دستها استراحت نماید. زمانیکه توپ با دست دریبل کننده در تماس نیست، تعداد گامهای برداشته محدود نخواهد بود. بازیکن مجاز نیست پس از خاتمه دریبل، برای بار دوم اقدام به دریبل نماید. درصورتیکه این عمل را انجام دهد مرتکب تخلف «دبل» شدهاست.
قانون رانینگ (تراولینگ)
بازیکنی که توپ را دراختیار دارد میتواند یک پای خود را به هر سمتی که میخواهد، یک یا چند مرتبه حرکت دهد. درصورتیکه پای دیگرش که آن را پای «پیوت» مینامند ثابت باشد. رانینگ حرکتی است که بازیکن صاحب توپ در داخل زمین یک یا دو پای خود را بدون توجه به محدودیت فوق حرکت دهد یا گامهای او با دریبلهای بازیکن تناسب نداشته باشد.
خطا های حرکت رانینگ
-
دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام
-
برداشتن گام اضافه در سه گام ، لی آپ و پاور موو ( Power move )
-
برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد
-
کشیده شدن پا روی زمین برای فاصله? بیش از 5 سانتی متر در هر حرکت
-
پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن . برای مثال بازیکنی که به قصد شوت ، پرش جفت میکند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده باشد ، رانینگ کرده .
-
اگر بازیکن در اوت ، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند .
قانون سه ثانیه
زمانی که تیمی کنترل توپ را در زمین حمله موقعی که ساعت در جریان باشد، دراختیار دارد، هیچ یک از نفرات آن تیم نمیتواند مدت سه ثانیه در منطقه? ذوزنقه? حریف یا روی خطوط ذوزنقه? حریف بماند .
قانون 24 ثانیه
اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض 24 ثانیه توپ را وارد حلقه حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً به حلقه بخورد تا 24 ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد 24 ثانیه ادامه می یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم 24 ثانیه ادامه می یابد. 24 ثانیه موقعی صفر می شود که 1- خطا صورت بگیرد 2- بازیکن تیم مقابل با پا توپ را به اوت بیاندازد. اگر دستگاه 24 ثانیه بوق بزند و توپ از دست بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می باشد. اگر در هوا با دست بازیکنی لمس شود و گل شود گل مردود می باشد .
قانون هشت ثانیه
زمانیکه یک تیم توپ را در زمین خودی تحت کنترل میگیرد، باید در عرض 8 ثانیه توپ را به زمین حمله بفرستد. تخطی از این قانون، تخلف «هشت ثانیه» نامیده میشود و داور توپ را در اختیار تیم مقابل قرار خواهد داد.
قانون 5 ثانیه
بطور کلی هیچ یک از بازیکنان تیم نمیتوانند توپ را بیش از 5 ثانیه نزد خود نگه دارند.
قانون نیمه (برگشت توپ به زمین دفاعی)
زمانی که یک بازیکن در زمین حریف (زمین حمله) مالکیت توپ را در اختیار میگیرد، نباید توپ را به زمین دفاعی (زمین خودی) برگرداند. چه با پاس به یاران خود چه با دریبل کردن خودش آن را به زمین خودی برگرداند. این کار یک تخلف است و توپ دراختیار تیم مقابل قرار خواهد گرفت.
تذکری در این رابطه: درهنگامی که فرد حامل توپ به زمین حریف وارد شد حتی اگر پای او یا توپ زیر دستش وارد زمین خودی شود خطای نیمه (half) صورت گرفتهاست. البته نکته بالا [پای او یا توپ زیر دستش وارد اوت (Out) شود] در مورد وارد شدن توپ به اوت (Out) نیز صدق میکند.
انواع خطاها
-
در طی بازی بازیکنان حق گرفتن یکدیگر و یا هل دادن، حمله کردن و یا دویدن با توپ را ندارند و نمیتوانند جلوی بازیکن تیم حریف را با دست، شانه، سر و یا زانو بگیرند. در صورت انجام خطا داور توپ را به تیم حریف داده و بازی از همان نقطه خطا یا بیرون زمین پیگیری میشود.
-
اگر توپ دست یکی از تیمها باشد و در هنگام حرکت آن را از بالای سر حریف رد کند به شکلی که دستش در زیر توپ قرار گیرد خطا است و داور توپ را به تیم مقابل داده و بازی را از نزدیک ترین نقطه به اوت (Out) شروع میکند.
-
اگر در هنگام بازی، زمانی که یکی از بازیکنان تیم مقابل در حال پرتاب توپ است دست یکی از بازیکنان به توپ بخورد خطا صورت گرفته است .اگر فرد پرتاب کننده? توپ در موقعیت پرتابهای 2 امتیازی باشد داور 2 پرتاپ پنالتی را حکم میدهد و اگر در موقعیت پرتاپ 3 امتیازی باشد 3 پرتاب پنالتی حکم داده میشود. البته در این میان باید به یک مورد نیز اشاره کرد که اگر هنگام پرتاب، توپ فردی که روی آن خطا شده وارد حلقه شود، اگر در موقعیت پرتاب دو امتیاز و یا سه امتیاز باشد داور 1 پرتاب پنالتی را حکم میدهد.
-
اگر توپ در زمین حریف و در موقعیت ذوزنقه در دست ما باشد وآن را به سوی تخته پرتاب کردیم و توپ به درون حلقه نرود و بدون آنکه به زمین بخورد دوباره به دست ما برسد اگر پرتاب کنیم خطا است وباید از محیط ذوزنقه خارج شویم بعد پرتاب کنیم.
-
اگر توپ در دست حریف باشد و آن را به پشت خود ببرد ویکی از هم تیمیمان توپ را درآن حالت از او بگیرد خطا صورت پذیرفتهاست.
نحوه پاس دادن
اگر فاصله ما با هم تیمیمان زیاد بود اول از همه باید توپ را با دو دست از دو سمت راست و چپ بگیریم به طوری که دو شصت انگشتان ما به سمت خود باشد و توپ را به دو سوم خود یا یک سوم هم تیمییمان پرتاب میکنیم. طوری که توپ نهایتاً به دست هم تیمیمان برسد. اگر فاصله ما با یار خودی کم بود و حریف در جلوی ما ایستاده بود میتوانیم توپ را از زیر دست حریف به یارمان بدهیم و اگر حریف به سمت ما هجوم بیاورد میتوانیم توپ را از یک سمت به پشت خود برده و از سمت دیگر به جلوی خود آورده و به یارمان بدهیم.
انواع پرتاب
نحوه پرتاب شوت
در تمامی پرتاب ها از جهات مختلف ، باید به چند نکته توجه کنیم:
-
برای پرتاب شوت توپ را باید به شکل T گرفته شود یعنی دست چپ در کنار توپ ودست راست روی توپ (روی قسمتی که روبروی ماست )قرار داده شود.
-
برای پرتاب توپ باید با دست چپ به توپ جهت داده شود و با دست راست پرتاب شود ؛ به طوری که تنها مچ دست خم شود.
-
هنگام پرتاب(2 ثانیه قبل از پرتاب توپ به سبد)باید پا ها را مقداری خم کرده و بعد به حالت اولیه در بیاوریم هنگامی که به حالت اولیه درآمد آنگاه پرتاب میکنیم.
-
به هنگام پرتاب پاها باید به اندازه عرض شانه باز شود.
پرتاب 3 گام
اگر در هنگام بازی موقعیت ضد حمله پیش بیاید میتوانیم از پرتاپهای سه گام استفاده کنیم. سه گام به این شکل است که وقتی به نزدیکی حلقه حریف رسیدیم درهمان حالت دویدن میتوانیم 3 گام برداریم و توپ را به داخل حلقه بیندازیم. به شکلی که 2 گام برداریم و گام آخر را می پریم و توپ را در حلقه بیندازیم. برای زیبایی این حرکت میتوانیم درهنگام گام برداشتن توپ را دور کمر خود بچرخانیم و بعد پرتاب کنیم.
پرتاب به وسیله تخته
-
اگر روبروی حلقه بودید میتوانید با استفاده از مربع روی تخته آن را در درون سبد بیندازید به طوری که آن را دقیقاً به وسط مربع بزنید.
-
اگر در دو سمت چپ یا راست حلقه بودید میتوانید به ظلع بالایی مربع پرتاب کنید.
-
اگر زیر حلقه بودید میتوانید از گوشههای مربع استفاده کنید به طوری که مقداری به سمت عقب خم شده (دراین حالت برای بهتر پرتاب کردن میتوانید فقط یک پای خود را به سمت عقب بیاورید) و اگر به سمت چپ خم شدهاید باید توپ را به گوشه چپ مربع بزنید و اگر به سمت راست خم شدهاید توپ را به گوشه راست مربع بزنید.
-
در تمامی این موارد سرعت توپ نقش مهمی دارد مسلم است که هر چه فاصله نزدیک تر میشود سرعت توپ هم باید کم تر شود.
زاویه پرتاب
در هر پرتاب (به جز پرتاب 3 گام و ریباند) باید به زاویه توپ توجه داشت. زیرا اگر زاویه پرتاب ما کم باشد توپ در اصطلاح بلاک (Block) میشود. بنابراین بهترین زاویه برای پرتاب توپ زاویه 45 درجهاست.
پرتاب ریباند
اگر تیم ما توپ را به سوی حلقه حریف پرتاب کرد و آن وارد سبد نشد، میتوانیم با روش ریباند آن را وارد سبد کنیم. روش ریباند اینگونهاست که در هنگامی که توپ توسط یار ما زده شد و به تخته برخورد کرد و درون سبد قرار نگرفت، ما میتوانیم هنگامی که توپ در حال برگشتن است پریده و توپ را در همان حال که پایمان روی زمین نیست با دست آرام به تخته زده و آن را درون سبد جای دهیم .
روش امتیاز دهی
امتیاز هر گل (پرتاب موفق در حلقه? حریف) با توجه به موقعیت بازیکنی که اقدام به شوت کردهاست متفاوت است. اگر بازیکن خارج از خط سه امتیازی باشد، گل سه امتیاز و اگر داخل آن باشد دو امتیاز دارد. هر پرتاب آزاد (پنالتی) یک امتیاز دارد. در بسکتبال تساوی وجود ندارد و آن قدر وقت اضافه به بازی داده میشود تا یکی از دو تیم برنده شود. زمان استراحت بین وقتهای اضافه 1 دقیقهاست.
داوران بسکتبال
تعداد داوران یک مسابقه? بسکتبال 5 نفر است. از این 5 نفر دو داور در درون زمین بر جریان بازی نظارت میکنند که یکی از آنها سرداور و دیگری داور است . در کنار زمین هم 3 نفر هر یک وظیفهای خاص را انجام میدهند . یک نفر ثبت کننده? امتیازها و خطاها (منشی) یک نفر مسئول 24 ثانیه و هم وقت نگهدار است. خطاهای عمدهای که داوران به آن توجه دارند عبارتند از: خطا در حمله، رانینگ، دبل، سه ثانیه، خطاهای برخورد و سد مسیر.
لیگها و مسابقات
حرفهای ترین لیگ بسکتبال انبیای (NBA) میباشد. این لیگ بین تیمهای باشگاههای حرفهای آمریکای شمالی (ایالات متحده آمریکا و کانادا) برگزار میشود.
مسابقات لیگ حرفهای انبیاِی
این لیگ مسابقات به صورت دو دسته در کنفرانس شرق و غرب برگزار میشود که در پایان قهرمان این دو کنفرانس نیز به رقابت با هم میروند. علاوه بر این مسابقات، هر ساله مسابقهای تحت عنوان بازی ALL-STARS انجام میشود که در آن ستارههای کنفرانس شرق و غرب با یک بازی نمایشی به رقابت با هم میپردازند. مسابقه ALL-STARS شامل مسابقه slam dunk - شوت 3 امتیازی و ... میباشد که طرفداران بسیار زیادی دارد.
بسکتبال نمایشی آمریکا
در آمریکا گروهی از بسکتبالیستها که اغلب در بسکتبال رسمی آمریکا شهرت چندانی نیز ندارند (به جز تعداد محدودی از آنها) تحت عنوان AND 1 فعالیت میکنند. گروه AND 1 با انجام بازیهای نمایشی و بسیار حرفهای و برگزاری مسابقاتی با جذابیت بسیار بالا هواداران بسیار زیادی را به سمت خود جلب کردهاند. لازم به ذکر است که در این بازیها برای زیبایی بیشتر بازیT برخی از قوانین رعایت نمیشود. این بازیها در قالب خیابانی (street BALL) و سالنی برگزار میشود ولی هیچ یک از آنها جنبه? رسمی ندارند.
بسکتبال خیابانی
نام بسکتبال خیابانی (street BALL) به آن دسته از بازیها اطلاق میشود که در زمینهای سرباز بازی میشود. قوانین آن، قوانین بسکتبال عادی است با تغییرات جزییای که به نسبت محل بازی متفاوت است. این دسته از بازیها دارای حرکات نمایشی اند و بعضی از قوانین بسکتبال واقع در سالن در آن رعایت نمیشود. بازیکنان این بازیها مگر در موارد خاص از لباس هماهنگ با یکدیگر استفاده نمیکنند.
قوانین بسکتبال خیابانی (street BALL)
بسکتبال خیابانی تنها در یک نیمه از زمین بازی میشود حلقههای موجود در این نوع از بازی بسیار محکم و ضخیم است زیرا حرکات نمایشی که در این نوع از بسکتبال صورت میگیرد بسیار روی حلقه اثر میگدارد (مثل دانک) واگر حلقه ضعیف باشد شکسته میشود. قوانین:
-
بازی از پشت یک نیمه توسط یکی از دو تیم صورت میپذیرد.
-
تعداد هر تیم نباید از 3 نفر بیشتر باشد (البته چون این قانون رسمی نیست بیش از 3 نفر نیز ممکن میباشد اما چون زمین شلوغ و بازی کردن درآن دشوار میشود بهتر است از 3 نفر در هر تیم استفاده شود)
-
اگر تعداد یک تیم 2 نفر و تعداد تیم مقابل 3 نفر باشد پرتابهای اوت(out) تیمی که 2 نفر است آزاد است(البته این قانون نیز توافقی است)
-
هر تیمی که گل زد خودش از پشت نیمه بازی را را شروع میکند یعنی توپ را به تیم مقابل نمیدهد.
-
اگر یار تیم ما توپ را به حلقه زد و توپ وارد سبد نشد و در موقعیت ذوزنقه به دست ما رسید باید از آن محیط خارج شویم و بعد به سوی حلقه پرتاب کنیم در غیر این صورت خطا صورت پذیرفتهاست.
-
دراین نوع بازی خطاهای 24و3و8 ثانیه وجود ندارد.
-
اگر توپ از نیمه زمین خارج شود اوت(out) است.
-
قوانین رانینگ(runnig)ودبل (Double)دراین بازی وجود دارد.
بسکتبال در ایران
دایره المعارف بریتانیکا، سال ورود بسکتبال به کشور ما ایران را 1901 میلادی برابر با 1280 هجری شمسی ذکر کردهاست. اما آنچه مسلم است، اولین نشانههای ورود بسکتبال به ایران در سالهای 1310 و 1311 دیده شده که آن هم توسط کارکنان سفارتخانههای خارجی در ایران بودهاست. در سال 1314، یک مربی ورزش به نام «فریدون شریف زاده» ورزش بسکتبال را به دانش آموزان دبیرستان البرز (کالج البرز) تهران معرفی و پایه گذاری کرد و کم کم دیگر مربیان ورزش به گسترش و آموزش این ورزش پرداختند. در سال 1324، فدراسیون بسکتبال ایران تشکیل شد و نخستین حضور بسکتبال ایران در میدانهای بین المللی، در بازیهای المپیک لندن (1948) بود .
ورزش بسکتبال از جمله ورزشهایی است که تعداد تماشاچی آن روز به روز افزون تر می گردد در نتیجه استاندارد فضاها برای جایگاه تماشاچیان رو به افزایش است . اغلب فدراسیون های بسکتبال های کشور نفر پیشنهاد می نمایند . در بازیهای کشوری حد اقل ظرفیت تماشاچی 1500 صندلی در مسابقات بین المللی و قاره ای حدود 8000 نفر و بیشتر توصیه شده است . بهترین زاویه دید برای تماشاچیان ، مشاهده بازی از طرفین زمین است ، زیرا در دو طرف انتهای زمین ، تخته های بسکتبال مانع از دید کافی می شود . حد اقل فاصله اولین ردیف تماشاچی تا زمین بازی 2 متر می باشد .
[ شنبه 92/5/5 ] [ 10:56 صبح ] [ اشکان بازاریان ]
ورزش بدمینتون به عنوان یک بازی پر هیجان و شاداب ، محبوبیت و طرفداران زیادی پیدا کرده است . بازی بدمینتون سرعتی بوده و نیازمند استقامت ، دقت ، تعادل و تصمیم گیریهای بسیار سریع می باشد .
این بازی در فضای باز و بسته انجام می شود ولی انجام این بازی در فضاهای باز به علت وزن کم توپ که در اثر وزش کمترین نسیم منحرف می شود از دقت کمتری برخوردار است
بازی بدمینتون بر روی زمینی به شکل مستطیل بصورت انفرادی و یا دوبل انجام می شود . در بازیهای انفرادی در هر قسمت زمین یک نفر ودر بازیهای دوبل در هر قسمت زمین دو نفر قرار می گیرند .
مسابقات بدمینتون در سه گیم صورت می گیرد که برنده باید دو گیم از سه گیم را برده باشد . زمین بازی انفرادی و دوبل بدمینتون ، مستطیل شکل بوده و بوسیله تور به دو قسمت مساوی تقسیم می شود . در هر قسمت یک خط کوتاه سرویس و یک خط بلند سرویس بصورت عرضی به موازات تور وجود دارد و یک خط مرکزی در امتداد عمود بر تور و مابین دو خط فوق قرار می گیرد .
در زمین بازی انفرادی در هر طرف تور ، طول زمین 7/6 و عرض آن 18/5 متر می باشد . خط منطقه سرویس در 76/0 متر از خط سرویس دو نفره واقع شده و خط محدوده سقوط سرویس در فاصله 98/1 متری از تور قرار دارد . بدین ترتیب حد انتهایی یا طول زمین برای هر دو بازی انفرادی و دوبل یکی است ولی در بازیهای دوبل هر زمین سرویس 76 سانتیمتر کوتاهتر از زمین انفرادی می باشد
این بازی یه عات جذابیت و تحرکات و همچنین ظرفیت و دقت زیادی که دارد و به جهت رد و بدل شدن سریع ضربات و امتیازات ، تماشاچیان زیادی را به خود اختصاص داده است . صندلیها و یا سکوهای مورد استفاده برای تماشاچیان ممکن است در دو و یا یک سمت طولی زمین در جایی که محل بازیها به سهولت قابل دید باشد ، قرار داده شود .
جایگاه تماشاچیان ممکن است از همکف و یا از ارتفاع 45 تا 90 سانتیمتر کف سالن و با شیب محدود 27 درجه با حفظ حریم لازم طرح و اجرا گردد . به گونه ای که دید کافی برای همه نسبت به زمین بازی فراهم شود .
حد اقل تعداد تماشاچیان در سطح شهر حدود 3000 نفر ، در سطح استان و منطقه 5000 و در سطح ملی و المپیک تا حدود 8000 نفر ممکن است در نظر گرفته شود .
تجهیزات مورد نیاز
- شاتل و یا توپ مخصوص : توپ بدمینتون ممکن است از مواد طبیعی یا مصنوعی ساخته شود . پایه توپ از جنس چوب پنبه به قطر 5/2 الی 75/3 سلنتیمتر می باشد که یک لایه چرمی آن را می پوشاند و 14 الی 16 پرک به طول 25/6 الی 7 سانتیمتر درون پایه محکم می گردد . بطوریکه قطر فوقانی پرها 8/5 سانتیمتر می باشد . وزن توپ با توجه به شرایط جوی محل بازی بین 74/4 تا 5/5 گرم متغیر است .
- راکت : راکتهای بازی بدمینتون در سه نوع سبک ، متوسط و سنگین ساخته می شود که بوسیله رشته های باریک مشبک به قاب کشیده می شود . سطح تماس باید مسطح و عاری از هر گونه شیب اضافی یا برجستگی باشد . چگونگی گذاشتن زه ها از یکدیگر باید یکنواخت بوده و محکمی آن در قسمتهای مختلف راکت مساوی باشد . قاب راکت به انضمام دسته آن نباید بیش از 68 سانتیمتر و عرض آن نیز باید بیشتر از 23 سانتیمتر باشد . همچنین طول سر راکت نباید از 29 سانتیمتر بیشتر باشد .
لباس
- لباس : لباس بازیکنان باید مطابق قوانین بین المللی بازی ، سبک و آزاد و به رنگ سفید باشد تا ورزشکاران بتوانند حرکات مانوری لازم را به راحتی انجام دهند . همچنین لباس باید قابلیت تبادل حرارتی بدن را داشته باشد .
کفش
- کفش : کفش مناسب برای بازی بدمینتون در سالن باید دارای کف پلاستیکی صاف و برای بازی در فضای باز باید با کف آجدار باشد . بطور کلی کفش بازیکنان باید به گونه ای پیش بینی شود که دارای ویژگیهای مورد نیاز برای استفاده بر روی کفپوش بوده و مطابق قوانین بین المللی باشد پوشیدن جورابهای ضخیم برای محافظت از پاها مفید است .
درایو
درایو ، ضربه ای است که از سمت راست و یا چپ بدن و یا اطراف سر به شکل فورهند یا یک هند زده می شود و شامل موازی سطح زمین و هم سطح قسمت بالایی نور به طور افقی به زمین ارسال می گردد .
در این حالت صفحه راکت به صورت افقی با زاویه تقریباً 90 درجه به شاتل به وسط و یا انتهای زمین حریف ارسال می شود .
شرط موفقیت در این ضربه دریافت شاتل از بالا و هم سطح نور است که ممکن است از جلو و یا کنار بدن اجرا گردد .
پیشنهادهایی برای انجام بهتر ضربه درایو
1- پاها به اندازه عرض شانه ها باز باشد .
2- پاها کمی خمیده باشد و حرکت بر روی پنجه های پا صورت گیرد .
3- درایو یک نوع ضربه حمله ای محسوب می شود و برای انجام موفق تر آن باید شاتل را از جلوتر و بالاتر زد .
4- با گردش بدن و یا بالاتنه به سمت شاتل (فورهند و یک هند ) ، انجام حرکت آسان تر می گردد و نیروی وارد بر شاتل هم افزایش می یابد .
اسمش
این ضربه به حداکثر قدرت نیاز دارد و بازیکن با شدت بسیار زیادی شاتل را به سمت پایین و هدف مورد نظر در زمین حریف ارسال می دارد .
برای انجام هر چه بهتر این تکنیک ، ضرورت دارد که حالت اصلی ضربه زدن به طور کامل انجام گردد و پس از آن با هماهنگی هر چه تمام تر به شاتل ضربه زده شود .
همچنین لازم است برای رسیدن به هدف فوق ، بازیکن با حرکت و کار صحیح پاها به محل ضربه زدن برسد و با حالت درست گرفتن راکت به شاتل ضربه مناسی را بزند تا شاتل بدرستی به هدف مورد نظر اصابت نماید .
پس از رسیدن بازیکن به محل مورد نظر ،حالت اصلی ضربه زدن را به شکلی می گیرد که وزن بدن در ابتدا روی پای عقب است و با حرکت راکت به تدریج به پای جلو منتقل می شود و راکت با دست کشیده ،از بالاترین و جلو ترین نقطه ممکن شاتل را می زند .
انتقال وزن بدن و حالت گردش به جلو دست به کار مچ کمک خواهد کرد که شاتل بدرستی و با سرعت و شدت حداکثر به زمین ارسال شود .
در یک ضربه اسمش کامل ، شاتل باید به شکل خط مستقیم فرستاده شود و با شدت و حداکثر قدرت از روی نور عبور نماید.
شکل (5-8 ) مسیر پرواز شاتل در اسمش
به عبارت دیگر از زمانی که راکت به شاتل برخورد می کند . شاتل باید مستقیم به طرف پایین و نقطه مورد نظر در زمین حریف مسیر خود را طی کند .
اسمش به عنوان یک ضربه تمام کننده اساسی در بازی بدمینتون مورد توجه است و در یک اسمش کامل وشدید سرعت شاتل به حدو د 18 تا 21 کیلومتر در ساعت می رسد .
اگر اسمش به شکل موثر مورد استفاده قرار گیرد و با زوایا و سراشیبیهای مختلف زده شود ، در طول بازی نگرانی مستمر برای حریفان به وجود می آورد ، علاوه بر آن توازن و تعادل و اعتماد بنفس حریف را در دفاع از بین می برد .
استفاده صحیح از اسمش باعث افزایش اثر ضربات دیگر از قبیل دراب ، تاس و دیگر ضربات فریبنده می گردد و حریفان را در یک حالت روانی نامطمئن قرار می دهد و آنان نمی توانند تشخیص دهند که آیا ضربه بعدی یک اسمش شدید و سریع است یا اسمش درایوی شکل و یا ضربه دیگری است .
فواید اسمش صحیح
اگر اسمش از بالاترین و جلوترین نقطه ممکن زده شود فوایدی دارد که بازیکن زننده از آن بهره مند می گردد :
1- بازیکن می تواند از زاویه بالاتری برای ارسال شاتل استفاده نماید
2- برای فرستادن شاتل به محل مورد نظر ، بازیکن می تواند نشانه گیری بهتر و متنوع تری انجام دهد .
3- شاتل را می تواند به حالت عمودی تر به زمین حریف ارسال نماید
4- حریف را برای پاسخ دادن دچار مشکل بیشتری می کند .
پیشنهاد هایی برای انجام بهتر اسمش
1- برای بدست آوردن حداکثر قدرت ،دستها ، مچ ،کتف و پای بازیکن به حالتی قرار بگیرند که بدن او تعادل و توازن کامل داشته باشد .
2- راکت را با حداکثر سرعت ممکن به طرف شاتل حرکت داده تا در بالاترین و جلوترین نقطه نسبت به بدن بازیکن یا شاتل برخورد نماید .
3- هماهنگی کامل پاها ،بدن ، کتف و مچ دست با یکدیگر شدت و سرعت ضربه اسمش را افرایش می دهد .
4- حالت درست ضربه زدن ضمن زیبایی تکنیک اسمش موجب ازدیاد قدرت نیروی وارده بر شاتل می شود.
دفاع کردن
دفاع ، واکنشی در مقابل اسمش است و اگر بازیکن بتواند به خوبی آْن را انجام دهد ضمن بر کنار ماندن از تزلزل روانی در مقابل حملات حریف ،می تواند تاکتیک بازی خود را متناسب با شرایط موجود طراحی نماید .
بازیکنی که تاکتیک دفاعی را انتخاب می کند باید در کلیه آموز دفاعی بویژه انواع دفاع مهارت کافی داشته باشد . انواع دفاع به دو صورت فور هند و یک هند اجرا می شود .
انواع دفاع
دفاع را می توان به سه روش انجام داد :
1- دفاع کوتاه : این نوع دفاع بیشتر در بازیهای یکنفره مورد استفاده قرار می گیرد و یا انجام آن شاتل به جلوی زمین حریف و نزدیک به تور هدایت می شود .
در این حالت به محض نزدیک شدن راکت به شاتل و در لحظه بر خورد به آن ،مچ دست و راکت به طرف عقب و پایین گردش نموده ، صفحه راکت با سطح افق تقریباً زاویه 45 درجه می سازد و با این عمل ،هم شاتل از نور عبور می کند و هم نزدیکترین فاصله را نسبت به تور خواهد داشت.
در این نوع دفاع نیروی قابل ذکری به شاتل وارد نمی شود و دست و راکت با صرف کمترین انرژی شاتل را در سطح زانو و یا پایین تر از آن دریافت و به محل مورد نظر هدایت می نماید . هدف از انجام دفاع کوتاه کشاندن حریف به جلوی تور و گرفتن حالت حمله و مرکزیت زمین از اوست .
2- دفاع درایو :
این نوع دفاع بیشتر در بازیهای دو نفره کاربرد دارد و با انجام آن شاتل به وسط و یا انتهای زمین حریف ارسال می گردد.
در این حالت شاتل نسبت به دفاع کوتاه از بالاتر و جلوتر زده می شو د و زاویه برخورد راکت و شاتل تقریباً 90 درجه می باشد . و شاتل به شکل افقی و موازی سطح بالایی تور به زمین حریف پرواز می کند . در این ضربه دست و صفحه راکت از کنار بدن و هم سطح بالای تور حالت افقی به شاتل برخورد می نماید .
هدف از انجام درایو گرفتن حالت حمله از حریف می باشد .
3- دفاع متوسط
این نوع دفاع بیشتر در بازیهای دو نفره مورد استفاده قرارمی گیرد و یا انجام آن ، شاتل با ارتفاع مناسب از حریف عبور کرده به قسمتهای انتهایی زمین او ارسال می شود . حالت برخورد راکت با شاتل تقریبا مانند سرویس متوسط است یعنی صفحه راکت بیشتر به کنار شاتل اصابت می کند.
هدف از انجام دفاع متوسط ، حرکت دادن حریف به انتها و یا چپ و راست زمین و نتیجتا تحت فشار دادن اوست .
[ شنبه 92/5/5 ] [ 10:53 صبح ] [ اشکان بازاریان ]
والیبال
والیبال یک ورزش گروهی است که در آن بازیکنان هر تیم در دوسوی یک تور قرار گرفته و سعی میکنند تا توپ را با گذراندن از تور در زمین تیم مقابل فرود آوردند.
والیبال در سال 1895 در کشور آمریکا متولد شد و شهرت جهانی آن پس از المپیک 1964 توکیو که برای اولین بار در برنامه بازیهای المپیک قرار گرفت، فراگیر شده است.
والیبال تقریبا در تمام دنیا بازی میشود اما در شرق آسیا، برزیل، ایتالیا محبوبتر است. این رشته تقریبا برای تمام گروههای سنی مناسب است. انجام بازی والیبال فضای زیادی احتیاج ندارد و وسایل آن که شامل توپ و تور میباشد گران نیستند
والیبال ورزش مورد علاقه سربازها در جنگ جهانی دوم بود. ورزش والیبال که در ابتدا مینتونت (Mintonette)نامیده میشد در سال 1895 - یعنی چهار سال پس از تولد بسکتبال - توسط فردی بنام ویلیام جی. مورگان ابداع شد. مورگان متولد سال 1870 در شهر نیویورک بود که پس از تحصیل در کالج جوانان مسیحی مسئولیت تهیه برنامههای ورزشی برای سلامتی و تندرستی مردان به او واگذار شده بود.
او این بازی را با ترکیب بازیهای بسکتبال ، تنیس و هندبال ایجاد کرد و هدفش طراحی ورزشی بود که برای افرادی که تمایل به تحرک کمتری دارند، مناسب باشد.
قوانین بازی در ابتدا بسیار ساده بود چرا که بیشتر از آن که شبیه ورزش باشد، یک تفریح محسوب میشد اما به تدریج پس از آن که این ورزش در کشورهای دیگر – به خصوص فیلیپین - نیز علاقهمندانی یافت، لزوم تدوین قوانین رسمی برای آن احساس شد.
تور اولیهای که برای این بازی در نظر گرفته شده بود با ایده از تنیس ، 2 متر انتخاب شد و با توپ بسکتبال شبیه به بازی هندبال انجام میشد. این ورزش تا سال 1900 توپ مخصوصی برای خود نداشت و با هر توپی - از جمله توپ بسکتبال – آن را بازی میکردند. هدف هر تیم آن بود که توپ را در زمین حریف فرود بیاورد و در این راه توپ در دست یاران خودی میچرخید. در سال 1912 امتیازهای هر گیم 21 تعیین شد و ارتفاع تور نیز بیشتر شد.
فیلیپینیها اولین قانون مدون برای این بازی را در سال 1916 تهیه کردند و به دنبال آن در سال 1928 اتحادیه والیبال ایالات متحده آمریکا تشکیل شد و به وضع قوانین این ورزش اقدام کرد.
تحت تأثیر محبوبیت فراوان بسکتبال در بین عامه، مورگان تصمیم گرفت برای دانشجویان خود ورزشی را به وجود آورد که بازی از روی تور انجام گیرد و لذت بخش باشد. مورگان با استفاده از تویی توپ بسکتبال که به دلیل سبکی وزن، به دستها آسیب نمیرساند، بازی را شروع کرد. با وجود این که به طور آهسته و کند ازY.M.C.A آغاز شد ولی طولی نکشید که در کلیه شهرهای ماساچوست و نیوانگلند عمومیت یافت. در اسپرینگ فیلد، دکتر ت. آهالستیگ با مشاهده بازی، مینتونت را به والیبال تغییر نام داد، زیرا قصد اساسی از بازی کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روی تور است که کلمه والیبال، در معنا، این نیت را مشخص میسازد. با اینکه والیبال در آغاز ورزشی سالنی بود و در محلهای سرپوشیده انجام میشد و اساسا برای فعالیت های سرگرم کننده پیشهوران و تجار اختصاص یافته بود ولی کمکم به زمینهای روباز کشیده شد و به عنوان یکی از فعالیتهای جالب توجه تابستانی درآمد و به شدّت پیگیری میشد.
در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود، هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بازی می کرد. رفتهرفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش مییافت.
کمکم قوانینی برای این بازی وضع شد و روشها و حرکات تکنیکی جایگزین حرکات قبلی گردید. در سال 1900پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی 21 پوئن (امتیاز) باشد. در سال 1912 سیستم چرخش به تصویب رسید. در سال 1917 پذیرفته شد که هر ست بازی 15 امتیاز باشد. در سال 1918 تعداد بازیکنان هر طرف زمین 6 نفر پیشنهاد شد، که مورد قبول عامه قرار گرفت. در سال 1921 موافقت شد که هر تیم با حداکثر سه ضربه توپ را به طرف دیگر بفرستد. در سال 1923 اندازه زمین بازی 9×18 متر تعیین شد.
به مرور در سالهای بعد، قوانین فراوانی برای این بازی وضع شد و در بسیاری از قوانین قبلی نیز تغییراتی حاصل گشت. هماکنون نیز هر چهار سال یک بار در کنگره جهانی والیبال تغییراتی در قوانین بازی به تصویب میرسد. از جدیدترین و مهمترین قوانین مانند تغییر روش امتیازگیری به رالی، سقف امتیاز 25 برای ستهای اول، دوم، سوم و چهارم و امتیاز 15 برای ست پنجم و افزودن بازیکن آزاد،
اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کشور کانادا و به سال 1900 بود. اساسا نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسیحی) در معرفی این ورزش به دیگر کشورهای جهان و گسترش آن، سهم فراوانی دارد.
بازی والیبال در پایان سال 1900 به هندوستان و در سالهای 1905 به کوبا، 1909 به پورتوریکو، 1910 به فیلیپین، 1912 به اورگوئه، 1913 به چین و 1917 به ژاپن و به تدریج از سال 1914 به بعد توسط سربازان آمریکایی و مستشاران و اشخاص دیگر به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی، بلغارستان معرفی شد و گسترش یافت.
پذیرش این ورزش در اروپا در ابتدا کند بود. فرانسه، چکسلواکی و لهستان سه کشوری بودند که قبل از دیگران اقدام به تشکیل فدراسیون ملی والیبال در کشور خود نمودند. شوروی که در سال 1923 اقدام به تأسیس انجمن ملی والیبال نمود، برای پیشرفت و دگرگونی آن فعالیت زیادی به عمل آورد. شوروی از کشورهایی است که در پیشرفت تکنیک و تاکتیک والیبال و تنظیم قوانین در جهان سهم به سزایی دارد و همواره از قدرتهای بزتر این ورزش بوده است.
کشورهای فرانسه، چکسلواکی و لهستان پس از تشکیل فدراسیون ملی مصمم شدند که با کمک کشورهای دیگر فدراسیون جهانی والیبال را تأسیس نمایند و در سال 1936 به هنگام بازیهای المپیک در برلینآلمان در این زمینه فعالیت زیادی نمودند ولی با آغاز جنگ جهانی دوم و طغیان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد. به طور کلی تغییرات و پیشرفت والیبال را میتوان به سه دوره تقسیم نمود، دوره اول از سال آغاز تا سال 1918، دوره دوم از سال 1919 تا سال 1946 و دوره سوم از سال 1947 به بعد که تغییرات و پیشرفت اساسی والیبال در دوره سوم صورت پذیرفته است. پس از جنگ جهانی دوم، فعالیتهای فراوان برای حرکت جدید به والیبال مجدداً آغاز شد و اولین مسابقه بینالمللی در قاره اروپا بین تیمهای ملی فرانسه و چکسلواکی در پاریس برگزار گردید. و در آوریل 1947 کنگرهای با شرکت نمایندگان چهارده کشور از سراسر جهان در پاریس برگزار و موافقت شد که فدراسیون بینالمللی والیبال (F.I.V.B) در پاریس تشکیل شود و پل لیبود فرانسوی به عنوان اولین رئیس انتخاب شود.
امروزه این فدراسیون حدود 217 کشور عضو دارد (سال 2007) و بیش از 200 میلیون نفر از مردم جهان والیبال بازی میکنند. اولین رئیس فدراسیون جهانی والیبال پل لیبود تا سال 1984 (یعنی 37 سال) ریاست را برعهده داشت.
پس از تأسیس فدراسیون جهانی والیبال، کمیتههای مختلفی در داخل آن به وجود آمد و برنامه مسابقات رسمی جهانی تنظیم و آغاز شد. در سال 1949 اولین دوره مسابقات جهانی والیبال برای مردان در پراگ و در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی مردان و اولین دوره مسابقات جهانی زنان در مسکو برگزار شد. برنامه این مسابقات بطور منظم هر چهار سال یک بار تاکنون در کشورهای مختلف انجام شده است.
در سال 1964 مسابقات والیبال مردان و زنان به برنامه بازیهای المپیک 1964 توکیو اضافه شد. علاوه بر مسابقات قهرمانی جهان و المپیک، مسابقات والیبال مردان و زنان در سراسر جهان با عنوانهای جام جهانی، لیگ جهانی، قهرمانی اروپا، پان آمریکن، قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی، والیبال ساحلی، یونیور سیاد، قهرمانی آفریقا، ارتشهای جهان، گراندپری زنان، راهآهنهای جهان، قهرمانی ناشنوایان، قهرمانی معلولین، پارالمپیک معلولین، قهرمانی کشورهای عربی، چهار تیم برتر، جایزه بزرگ، ستارهها و تورنمنتهای جهانی و دوستانه و غیره در گروه های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان بطور منظم انجام میشود. در تاریخچه والیبال جهان باید کشور ژاپن را به عنوان دگرگون کننده تکنیکها، تاکتیکها و آمادگی جسمانی در والیبال معرفی نمود (دگرگون کننده در سرویس، ساعد، انواع [[تاس]خها، [[توپگیری]خ و انواع آبشارهای سرعتی با پاس های کوتاه الف و ب و ترکیبی و به ویژه بدنسازی).
- طول زمین والیبال 18 و عرض آن 9 است.
2- یک تیم والیبال متشکل از 6 تا 12 بازیکن می باشد که از این تعداد یک نفر بازیکن لیبرو – آزاد است.
3- وظایف کاپیتان: شرکت در قرعه کشی – انتخاب زمین یا سرویس اول
4- کاپیتان با نوار 8 سانتی روی سینه زیر شماره شناخته می شود.
5- کفش مسابقات نباید یکرنگ باشد.
6-فقط کاپیتان حق صحبت با داور را دارد.
7-حضور هر تیم با کمتر از 6 بازیکن در مسابقه به باخت آن تیم ختم می شود.
8-در سیستم بازی تنبیهات شامل جرائم مختلفی است.
9- مربی به دو طریق بازیکن را تعویض می کند:
1) استفاده از وسایل الکترونیک
2) اعلام تعویض با صدای بلند توسط مربی
10- دادن علامت تعویض قبل از تعویض توسط مربی ضروری است و تعداد تعویض با انگشتان دست نشان داده می شود.
11- برای تعویض مجدد بایستی 1 امتیاز (یک رالی) رد و بدل شود.
12- داشتن راکت شماره دار برای تعویض ضروری است.
13- هنگام دفاع برخورد توپ به دست بازیکن مدافع، یک ضربه حساب نمی شود.
14- وقفه های قانونی، استراحت و تعویض است.
15- عدم اطلاع مربی از قوانین، جرایمی را در پی دارد.
16- اولین جریمه تاخیر، اخطار تاخیر است.
17- وقفه ها می تواند به دلایل: قطع برق- پارگی تور- شکستگی آنتن باشد.
18- در جا به جایی سالن به هر دلیل، بازی گیم آخر، از ابتدا شروع می شود.
19- در مورد قطع بازی در یک سالن تا 4 ساعت، ادامه بازی از امتیاز آخر است.
20- رفتار ناپسند بازیکن در ابتدا اخطار شفاهی دارد.
21- رفتار ناپسند بعدی بازیکن، باعث کارت زرد می شود و توپ را برای سرویس به تیم مقابل می دهند.
22- یک تیم در داشتن یا نداشتن لیبرو مختار است.
23- شماره بازیکنان از 1 الی 18 مجاز است.
24- لیبرو بدون اجازه داور وقتی که بازی در جریان نباشد در منطقه چهار می تواند تعویض شود.
25- در صورت مصدومیت لیبرو با اجازه داور فقط برای آن بازی، فرد دیگری لیبرو می شود.
26- در پایان هر ست، تیم ها، زمین ها را عوض می کنند.
27- وقفه بین هر ست 3 دقیقه می باشد.
28- در مسابقات مهم می توان وقفه بین ست ها را تا 10 دقیقه افزایش داد.
29- استتار به دو صورت فردی و گروهی می باشد.
30- خطاهای سرویس:
1) مدت زمان سرویس از سوت داور 8 ثانیه می باشد.
2) جا نگرفتن در منطقه سرویس.
3) پای سرویس زننده روی خط قرار می گیرد.
4) با دو دست یا سر و پا بزند.
5) رعایت نکردن چرخش.
6) رها نکردن توپ هنگام زدن سرویس
سرویس
سرویس عملی است که به منظور وارد کردن توپ در بازی به کار میرود.
در هنگام سرویس زدن باید به نکات زیر توجه کرد : 1- هنگام ضربه زدن به توپ (سرویس)حتما باید توپ را به اندازه کافی و به دور از هر دودست پرتاب کرد و با یک دست به توپ ضربه زده شود. 2- هنگام سرویس زدن نباید پاها را روی خط و یا درون زمین خودی قرار داد و باید از خط فاصله داشته باشد. 3- توپ حتما باید از تور عبور کرده و درون زمین حریف پرتاب شود (قبلا اگر هنگام سرویس زدن توپ به تور برخورد میکرد خطا محسوب می شد ولی در حال حاضر خطایی محسوب نمی شود
حرکت توپ در هوا (والی)
پاس بالای سر، یکی از مشخص ترین عملیات والیبال است.
هرگز نباید به توپ مشت زد، بلکه باید آن را با دو دست پاس داد.پاس دادن از عقب نیز نشاندهنده همین عمل است.
پاس دادن، ست زدن و فرستادن توپهای بلند از بالای تور صورت میگیرد.
حرکت توپ در هوا در پرتاب آرام توپ از بالای تور اجرا میشود.
اگر قبل از تماس با توپ دستها دور شوند، توپ به وسط پیشانی برخورد خواهد کرد.
همیشه باید به توپ نگاه کرد. ابتدا پاها را حرکت داده، آنها را خم کرده و بدن را در زیر توپ قرار داد. به منظور حفظ تعادل و توازن یکی از پاها را به آرامی در جلوی پای دیگر قرار داده، زانوها را خم کرده و سپس باید تمام بدن را راست کرد. به عنوان یک قانون کلی شستها را در حالت اشاره به طرف عقب و بینی نگهدارید. بازوها را راحت قرار داده و تا آن جایی که امکان دارد حرکات را بسیار ساده انجام داد. شست و دو انگشت اول به این عمل قدرت بخشیده و بقیه انگشتان به آن جهت می دهند.
بهترین و معمول ترین مرحله والیبال (حرکت توپ در هوا) میباشد. برخی معتقدند که برای شروع تمرینات میتوان از بادکنک استفاده کرد. تمرین پرتاب توپ پس از پرش برای گرفتن آن بسیار موثر است و مفید. البته همیشه پس از رسیدن توپ به نقطه اوج این عمل را انجام ندهید .
هر مسابقه دارای یک داور میباشد که در بالای تور ایستاده و ناظر بر اجرای مسابقه است.
سرداور روبروی داور نشسته و در امر قضاوت به او کمک میکند.
دو نفر در کنار خطوط قرار میگیرند.
مانند سایر رشته های ورزشی مسئول ثبت امتیازات نیز حضور دارد.
تیم ها
هر تیم شامل 6 بازیکن میشود.
سه بازیکن در خط جلو و سه بازیکن در خط عقب قرار میگیرند.
زمانی که توپ سرو میشود، سه بازیکن خط جلو باید در جلوی بازیکنان خط عقب قرار گیرند.
بازیکن از قطاع دایره سمت راست خط عقب با یک دست سرو میزند.
زمانی که توپ در زمین وارد میشود، بازیکنان می توانند برای پرتاب توپ به هر نقطهای حرکت کنند، حتی اجازه دارند که برای جلوگیری از تماس توپ با زمین، به خارج از زمین بروند.
دو تیم 6 نفری با یکدیگر روبرو میشوند. داور در بالای تور قرار گرفته و ناظر بر اجرای مسابقه بوده و سوتی در دست دارد. سرداور نیز مقابل او قرار میگیرد. در اینجا تیمی که سرویس را دریافت میکند، منتظر توپ میشود. بازیکنان در وضعیت آمادهباش بوده و دستها، انگشتان، بازوها و پاها در حالات مطلوب قرار میگیرند. بازیکنان در مرکز زمین میایستند و در این محل بیشتر حملهها شکل میگیرد، به طوری که یکی از آنها در نزدیک تور ایستاده و بقیه بازیکنان فرم w را تشکیل میدهند
توپ والیبال
توپ به شکل کروی و از جنس چرم است و شامل توپی لاستیکی یا مادهای از این قبیل میشود. قسمت رویی آن یک رنگ است و قسمت تویی نیز باید روشن تر باشد.
محیط : 65 الی 67 سانتیمتر
وزن: 250 الی 280 گرم
تور والیبال
طول تور 5/9 و عرض آن 1 متر است. و از سوراخهای مربع شکلی به ضلع 10 سانتیمتر تشکیل شده است. پارچهای از جنس کتانی به ضخامت 5 سانتیمتر به لبه بالایی تور دوخته شده است.
ارتفاع تور از مرکز زمین 43/2 متر است. تعیین ارتفاع تور برای خردسالان و نوجوانان به عهده مجمع ملی گذاشته میشود. هر دو انتهای تور از زمین به یک فاصله هستند و نباید حتی 2 سانتیمتر بالاتر از اندازه مقرر باشند.
پارچه ای از جنس کتانی که عرض آن 5 سانتیمتر بوده و سفید رنگ میباشد، در کنارههای تور و عمود بر لبههای آن کشیده میشود.
طول زمین 18 و عرض آن 9 متر میباشد و فارغ از هر گونه برجستگی یا فرورفتگی است.
زمین توسط خطوطی به عرض 5 سانتیمتر علامت گذاری میشود. این اندازهگیری از گوشه زمین است.
خطی به عرض 5 سانتیمتر میان خطوط کناری در زیر طور کشیده شده است و زمین را به دو قسمت مساوی تقسیم میکند و به اسم خط مرکزی شناخته میشود.
خطوطی به طول 9 و عرض 5 متر در 3 متری خط مرکزی بطور موازی کشیده شده است و به عنوان خط پایان شناخته میشود. منطقه حمله به خط مرکزی محدود است.
در هر قسمت زمین، منطقه سرویس توسط دو خطوط به طول 15 و عرض 5 سانتیمتر مشخص شده و در بیست سانتیمتری خط پایان و عمود بر آن قرار گرفته است. یکی از این خطوط در امتداد خط کناری و دیگری در3 متری سمت چپ خط کناری راست قرار گرفته است.
حداقل درجه حرارت زمین سرپوشیده 10 درجه است
[ شنبه 92/5/5 ] [ 10:49 صبح ] [ اشکان بازاریان ]